Nowa hipoteza filogenetyczna Argyropelecus (Sternoptychidae, Stomiiformes)

Rodzaj Argyropelecus (ryby wężorokszałtnej z rodziny przeźreniowatych, znanej w polskiej literaturze jako topornik) obejmuje dziewięć gatunków (A.priscus, A.olfersi, A.sladeni, A.gigas, A.affinis, A.aculeatus, A.lynchus, A.hemigymnus, A.bullocki). Niegdyś wyróżniono ich więcej, aczkolwiek okazywały się one synonimami wyżej wymienionych. Współcześnie Argyropelecus zamieszkuję wody głębinowe Pacyfiku, Atlantyku oraz Morza Śródziemnego. Jako przedstawiciel Sternoptychidae jest blisko spokrewniony z takimi taksonami jak Polyipnus, Sternoptyx czy Polypnoides. Z zapisu kopalnego rodzaj Argyropelecus znany jest od eocenu.
Wśród bogatego zapisu kopalnego ichtiofauny, którą odkryto w skałach menilitowych Pogórza Przemyskiego (oligocen-górny, ok. 24-26 mln lat) znajduje się również kilka stosunkowo dobrze zachowanych okazów słabo jak dotąd poznanego Argyropelecus priscus. Znaleziska te skłoniły do zaproponowania nowej hipotezy dotyczącej pokrewieństwa między gatunkami w obrębie Argyropelecus. Co prawda o pozycji taksonomicznej A. priscus spekulowano już wcześniej, jednakże po raz pierwszy został umieszczony w analizie filogenetycznej Argyropelecus dopiero przez Autorów. Pomimo braku pewnych cech, udało się z dużym prawdopodobieństwem ustalić jego dość zaawansowaną pozycję w obrębie badanego rodzaju Argyropelecus, wewnątrz kladu obejmującego taksony bliżej spokrewnione z A.hemigymnus niż A.gigas.